“Oooh! Dát gaat er dus fout!”

De één heeft er een hekel aan. De ander smult er van. Affirmaties.

Die positieve statements waaraan je jezelf probeert te herinneren. Zoals: ‘Ik ben helemaal goed zoals ik ben’ en ‘Ik kan het!’.

Laatst nog had ik een cliënt die niet van affirmaties hield. Zweverige lariekoek, zullen we maar zeggen 😉

Ik kon haar overhalen er toch mee te gaan werken. En toen bleken ze veel goed voor haar te doen.

Hoe? Wat is het gouden ingrediënt om affirmaties ‘werkend te krijgen’?

Er zijn meerdere wegen naar rome. Het gouden ingrediënt dat ik het vaakst toepas met cliënten is de affirmatie ‘op maat maken’.

Het probleem is namelijk dat niet elke affirmatie geschikt is op ieder moment. Net als dat je niet elke jas past, pas je ook niet elke affirmatie.

Hoe vind je jouw ‘maat’?

Dat is net als bij een jas. Zit ie goed? Voel je je goed erin? Dan past de jas jou.

Voelt de affirmatie goed? Als iets dat waar is. En waar je jezelf af en toe aan moet herinneren. Dan is het een juiste affirmatie voor jou.

Maakt de affirmatie heel veel strijd in jou los? ‘Dat kan toch helemaal niet,’ ‘Nee dat is niet zo’ en ‘Loze woorden!’… dan klopt de affirmatie niet voor jou (op dit moment).

Waarom de affirmatie niet past kan 3 redenen hebben.

1. Soms is een affirmatie gewoon een groepje loze woorden voor je. 

“Ik ben liefde,” zegt mij bijvoorbeeld niet zo veel. Een ander wel, weet ik. Maar mij niet. Ik ben een mens en ik heb lief, is meer mijn wereldbeeld.

Dus ik ga liever voor een affirmatie als: “Ik ervaar veel liefde in mijn leven.” Want die komt wel meteen bij mij binnen.

Is oké, we hebben allemaal andere beelden van de wereld en spirituele werkelijkheid. Jij mag luisteren naar wat jij vindt en wat bij jou past.

2. Vaker nog is een affirmatie te ver gegrepen.

Zelf zou ik het bijvoorbeeld heerlijk vinden de hele dag door innerlijke rust te ervaren. Maar hoe haalbaar is dat voor mij op dit moment?

Als ik affirmeer “Ik ben altijd geduldig”, dan doet dat mij vooral denken aan hoe dat NIET het geval is (en wie weet ook nooit zal zijn?). En wordt het een vervelende, onrustige affirmatie oefening.

Maar als ik affirmeer: “Ik ben steeds vaker geduldig”, dan klinkt het waar en haalbaar. Dan wordt ik er vrolijk van en draagt het iets bij.

Merk de magische woordjes “steeds vaker” op. Vaak kan het al helpen om die twee woorden erin te wurmen. En opeens wordt de energie milder en komt de affirmatie wél je hart binnen.

3. En soms is de affirmatie gewoon niet iets waar jij het mee eens bent.

Neem bijvoorbeeld de affirmatie “Ik ben perfect”.

Ja, misschien perfect met alle fouten inbegrepen. 😉

Maar ik wil mij niet wagen aan leren denken dat ik 100% perfect ben. Ik weet dat ik fouten maak, bijvoorbeeld in mijn omgang met anderen. En die anderen verdienen dat ik dan mijn excuses aanbied en mijn gedrag verbeter.

“Maar is het niet normaal dat een affirmatie eerst nog niet binnenkomt, en zodra je blijft herhalen wel?” vraag je je nu misschien af.

De dominante opvatting van affirmaties lijkt te zijn dat je ‘alles kan gaan geloven’ als je het maar vaak genoeg zegt. Ben ik het maar deels mee eens.

Ja, het kan heel mooi zijn om een affirmatie steeds verder in te voelen. Repeat it until you make it.

Misschien houd je niet van jezelf en voel je niets positiefs wanneer je hardop tegen jezelf zegt: ‘Ik hou van je’. En misschien dat je na 5 keer er al wel iets bij voor kan stellen. En misschien dat je het bij 10 keer al wat positieve gevoelens krijgt. 

Als ik het mij goed herinner, is dit voor mij ook zo gegaan.

Maar het risico is dat het niet werkt. 

Risico is dat je een affirmatie kiest die nooit zal gaan passen, om één van die drie redenen hierboven. Omdat het echt een groepje loze woorden blijft voor je (1), omdat het altijd te ver gegrepen zal blijven (2) of omdat je het er altijd mee oneens zal zijn (3).

Met ‘Ik hou van mezelf’ kon ik wel wat na 10 keer herhalen. Maar neem bijvoorbeeld: ‘Ik leef in volledige overvloed’. Die gaat hem volgens mij in mijn lifetime niet worden, dus waarom zou ik er mijn tijd aan verspillen? En zoiets als ‘Alles is goed zoals het is,’ kan moreel gezien persoonlijk mijn keel niet door. Want ga ik dan tevreden op mijn meditatiekussen zitten terwijl elders mensen de hongerdood sterven?

Ik leef in heel veel overvloed. En er is een heleboel heel goed. En ook is er een bepaalde mate van schaarste en tragiek waar ik geen invloed op heb. Dat is nu eenmaal de polariteit van het bestaan op Aarde.

Affirmatie komt van het Latijnse ‘affirmatio’. Het betekent een ‘bekrachtiging’ of ‘bevestiging’.

En zo gebruik ik affirmaties ook. Niet als loze woorden die een wensbeeld vertolken dat nooit in wording zal komen. Maar als reminders aan de meest positieve dingen waarvan ik weet dat ze echt zo zijn.

Die cliënt die eerst niet van affirmaties hield, heb ik dus geholpen haar te ver gegrepen affirmatie ideeën terug te brengen naar geaarde statements. 

Niet: “Ik ben helemaal goed zoals ik ben”

Wel: “Ik doe genoeg dingen goed”.

Omdat die laatste wel bij haar kon binnenkomen.