…of juist proberen er uit te komen?
‘De gevoelens van niet goed genoeg, faalangst en het graag goed willen doen zijn er al zolang als ik mij herinner.’ schreef iemand mij een paar maanden geleden in de Droomdoel in Flow facebookgroep.
‘Het is een loepje waar ik graag uit zou willen. Maar misschien is het van belang dat ik ze volledig omarm en accepteer als een deel van mij. Heb jij daar ideeën over?’
Ja, dacht ik, daar heb ik wel ideeën over.
Sterker nog: ik heb mezelf jarenlang dezelfde vraag gesteld.
Want er lijken altijd twee kampen te zijn. Aan de ene kant het kamp van coaches, therapeuten en methodes dat zegt:
je moet de pijn toelaten, alleen zo kun je bij het licht aan het einde van de tunnel komen. Erken en omarm elk stuk in jezelf.
En aan de andere kant het kamp van coaches, therapeuten en methodes dat zegt:
Mediteer om te ontspannen, bevraag je negatieve overtuigingen zodat ze onderuit gehaald kunnen worden en gebruik positieve statements om je gedachtepatronen te veranderen.
En allebei de benaderingen klinken logisch en plausibel.
Sterker nog: Uit mijn eigen ervaring met zowel mezelf als mijn cliënten kan ik zeggen: ik heb ook allebei de benaderingen zien werken. En ik heb ze ook allebei verkeerd zien uitpakken.
Ik heb veel nagedacht over deze paradox van gevoelens toestaan en accepteren versus bewust transformeren.
Ik ben tot de volgende conclusies gekomen:
De crux is om ze juist toe te passen.
De volgende 3 stappen zijn wat mij betreft de juiste manier van omgang met negatieve gevoelens:
- Het is belangrijk gevoelens toe te staan op het moment dat ze zich aandienen.
Geef ze even de kans om gevoeld te worden. Dus onderdruk ze niet want dan blijven ze onderhuids nog steeds een vervelende rol spelen. Wees de milde, liefdevolle herbergier voor je gevoelens, laat ze er zijn.
De gevoelens willen als het ware weten dat jij ze gehoord hebt. Ze willen hun boodschap aan jou gebracht hebben. Bijvoorbeeld de boodschap ‘Help! Dit gaat helemaal mis want ik kan dit niet!’. Of: ‘Oef… ik haat in dit huis wonen!’. Of: ‘Ik voel me verscheurd door spijt.’
- Vervolgens heb je te accepteren wat je allemaal voelt op dat moment.
Het is er al, je kunt niets aan het nu veranderen. Het accepteren is een betere optie dan vechten tegen een realiteit die gewoon IS.
Dat gevecht zou je niet winnen, je zou er je energie aan verspillen en door nog meer nare ‘meta-emoties’ moeten. Je zou niet alleen de pijn voelen van de faalangst, maar ook de pijn van het haten van de pijn.
Accepteer dus het huidige moment (en het verleden) en de gevoelens die je daarbij hebt.
- Máár jij als bewust wezen met creatiekracht hebt wel invloed op de toekomst. Dus je hoeft niet te accepteren dat je je altijd zo zult voelen.
Natuurlijk heeft het verleden invloed, maar met tijd en de juiste actie kan jij veranderen.
Misschien is het zo simpel als je gevoelens serieus nemen en een leuk, nieuw huis vinden. Misschien is het wel het opbouwen van zelfverzekerdheid en eigenwaarde. Misschien is het jezelf leren vergeven voor iets waar je al jaren spijt van hebt.
Ik hoop dat je iets hebt aan dit ‘3 stappen plan’. Dat het iets verheldert voor je.
Hier heb ik nog 3 vragen voor je waarmee je aan de slag kan als je het in de praktijk wilt brengen:
- Wat voor negatieve gevoelens heb jij?
- Lukt het je ze voor nu gewoon te voelen en ze er te laten zijn?
- En weet je vervolgens ook wat je wilt doen om jouw toekomst zonniger te maken?
