Zie jij de natuur als iets buiten jou?

We denken vaak aan natuur als iets anders dan onszelf. 

Natuur is groen, ruige landschappen, vossen en vogels. En wat zijn wij? Bewoners van steden die zo nu en dan snakken naar natuur?

Vandaag wil ik met jou die tegenstelling doorbreken. Ik heb er een positievere kijk op. Waarvan ik hoop dat ook jij er vrolijk van wordt. 

Namelijk:

Wij ZIJN natuur. 

Jij bent net zo goed natuur als de lente bloemen die nu allemaal uitkomen in jouw tuin.

We zijn allemaal voortgekomen uit deze planeet, deze aarbol. De atomen die nu deel uitmaken van jouw lichaam, waren eerst nog aardappel of broccoli. En zo’n plant begon ook maar ooit als klein zaadje. Dat kleine zaadje haalde alles uit de grond rondom.

En nog veel langer geleden… waren al jouw atomen onderdeel van de grote oersoep.

We zijn dus letterlijk uit het water en de aarde gekomen.

We zijn natuur.

Toegegeven, deze stelling wordt iets ingewikkelder als we denken aan al onze industrie.

Hoe natuurlijk voel jij je wanneer je aan de telefoon een afspraak maakt om je ogen te laten laseren? Je bent een dier, maar je woont niet een hol of grot. Je woont in een fantastisch huis met allemaal zachte spullen die recht uit de fabriek komen.

Maar waar leg je dan precies die grens tussen natuurlijk en onnatuurlijk? 

Is de uitvinding van het wiel onnatuurlijk? Er zijn genoeg andere dieren die ook gereedschappen maken. Dus dat vind je vast nog wel natuurlijk. Maar wat denk je van landbouw? Van de domesticering van dieren? Zijn alleen wolven natuurlijk, of honden ook?

Aan de ene kant: Je zou kunnen zeggen dat het heel natuurlijk is voor sommige dieren om hun omgeving in te zetten voor hun eigen welzijn. Denk alleen al aan al die vogels die nu nestjes aan het bouwen zijn. Wij mensen doen dat gewoon véél meer dan andere diersoorten.

Ook cultuur is trouwens iets dierlijks. Denk aan olifanten die elk jaar de graven bezoeken van hun overleden dierbaren. Of zwanen die monogaam zijn.

Maar stel dat je technologie en cultuur wel heel snel als onnatuurlijk definieert. Dan kan je altijd nog hier op terugvallen: 

In de kern zijn wij mensen natuur.

En voelt dat niet veel bezielender?

Dan jezelf te zien als een wezen dat ver afstaat van de natuur. 

Niet alleen kan je de natuur ervaren als iets buiten jezelf, dat lekkere duinlandschap waar je in wandelt, maar ook als iets binnen in jezelf. 

Jij hebt dus óók die speciale ‘life force’ in je. Die ervoor zorgt dat een zaadje een boom wordt. En een bloem ontluikt.

Jij ademt, groeit en bloeit.