Inspirerende perspectieven op het leven
We gaan door fases heen.
Soms zijn we veel bang. Soms zijn we vaak heel moe. In rouw. Of boos. En andere momenten voel je je opgelucht, bevrijd, uitgelaten. Breekt er een nieuwe periode aan. Cruise je juist heerlijk door. Of timmer je dag in dag uit aan een betekenisvolle weg.
Al dat vormt een levensverhaal. Een reis van geboorte tot dood.
Misschien ken je wel het concept van the ‘Hero’s Journey’:
De held wordt uitgedaagd, en voor een missie gesteld. De held heeft moed nodig. En heeft lessen te leren. Er zijn obstakels en er is strijd. Na de overwinning, komt de held ‘weer thuis’, getransformeerd. (bron)
Een inspirerend perspectief om over je eigen leven heen te leggen.
- Welke uitdagingen hebben zich op jouw pad voorgedaan?
- Hoe heeft het je tot een sterker, wijzer of milder persoon gemaakt?
- Welke bijdrage heb jij geleverd aan de wereld om je heen?
- Wat heb je, ook voor jezelf, overwonnen?
- Of nog te overwinnen?
Uitdaging is hierbij uiteraard wel de held(in) in jou de tijd te geven. Hen aan te moedigen. Hen te vergeven. Hen de kans te blijven geven.
Een ander mooi concept voor onze levensreis:
De reïncarnerende ziel die door de schakel van levens heen, telkens weer blijft leren en ontwikkelen. Steeds verlichter. Steeds liefdevoller. Steeds wijzer. Steeds vrediger.
Wellicht heb je zelfs al jouw levenssituaties uitgekozen. Van te voren. Omdat het je goed leek, leerzaam of prachtig. In consensus met de betrokken zielen, met wie je door de vele levens heen, een hechte zielsconnectie op doet.
(Zie bijvoorbeeld het populaire boek: “Journey of Souls”)
Mijn hart gelooft daar wel eens in! En op andere momenten hoop ik dat het waar mag zijn. Of reflecteer ik op de vraag:
“Wat als mijn ziel inderdaad een missie heeft om iets te leren en ontwikkelen op zielsniveau? Wat zou dat dan zijn?”
Wat zou dat voor jou zijn?
We hebben vandaag een narratief perspectief gezien: de held(in) die haar uitdaging overwint en groeit. En een oosters (o.a. hindu, boeddhistisch) / new age perspectief: reïncarnatie van de lerende ziel.
Wat ik mooi vind in deze twee perspectieven is dat ze ruimte bieden. Zowel voor hoe moeilijk het leven kan zijn. Als hoeveel we groeien.
In het humanisme zeggen we wel dat mensen kwetsbaar én krachtig zijn.