Constante spanning en te veel geven
Met mensen omgaan kan heel uitputtend en zwaar zijn. Vandaag gaan we het hebben over waarom dat zo kan zijn. En over het HOE. Hoe kan het minder vermoeiend?
Laten we starten met dat er (helaas) niet één antwoord is op de vraag waarom. Ik leg je graag wat redenen voor. En ben benieuwd waar jij jezelf in herkent.
Eén mogelijkheid is dat je mensen om je heen hebt die oprecht erg vermoeiend zijn. Denk bijvoorbeeld aan manipulatieve en abusieve mensen. Of mensen die door vroegere verwondingen makkelijk getriggerd raken, en dat op jou afschuiven.
In dat geval vinden anderen hen waarschijnlijk ook vermoeiend. Maar als jij één van de enigen bent die hen vermoeiend vindt… ligt het waarschijnlijk bij jou.
Of misschien ben je gewoon introvert. Dan is het artikel van vandaag misschien wel minder geschikt voor je. MAAR: Dan wil ik je eigenlijk wel graag meteen een uitdagende vraag voorleggen:
Ben je gewoon introvert… of heb je eerder (ook) één of meerdere van de volgende kenmerken:
Het iedereen graag naar de zin maken. Ten koste van jezelf.
Absoluut geen foutjes willen maken.
Een heel goede indruk willen maken.
Bang voor wat anderen van je zullen vinden.
Perfectionisme
Faalangst
Achteraf vaak twijfelen of je het allemaal wel goed hebt gedaan.
Je komt jezelf aldoor tegen in contact met de ander
Je voelt je snel verantwoordelijk voor anderen
Niet makkelijk grenzen stellen met anderen
Niet makkelijk vragen naar wat jij nodig hebt of wilt
“Waarom zijn alle banen die ik heb gedaan zo vermoeiend?” vroeg een cliënte zich af. Toch was dat niet zo. Eén keer had ze een baan gehad die ze niet vermoeiend vond. Dat was de enige baan waarin ze niet met mensen te maken had.
Het lijstje hierboven is mede-geïnspireerd op het gesprek met haar. Dit is precies waar zij last van heeft.
Zelf ken ik deze kenmerken ook wel. Dus ook ik weet wat voor constante stress dat oplevert.
Van die constante stress hoef je je niet eens heel bewust te zijn. Maar zie het zo:
Stel jij gaat een contact in. Bijvoorbeeld een ontmoeting met een vriendin, een verse werkdag met je collega’s, of een telefoongesprek met een familielid. En stel dat jij in het verleden heel vaak niet goed hebt kunnen aangeven wat je wel en niet wilde. Dan is het dus duidelijk voor jouw lichaam en geest, jouw systeem, dat dit waarschijnlijk opnieuw kan gebeuren.
De ander hoeft wellicht maar te vragen: “Zou je X voor mijn kunnen doen?” en jij zegt al JA. Of de ander raakt je aan, en jij voelt je er oncomfortabel bij, maar kan geen nee zeggen. Of iemand blijft maar doorpraten over iets wat jou niet interesseert, of energie kost, en je kunt de ander niet onderbreken, en ook niet laten weten hoe jij je voelt.
Zonder assertiviteit zijn we speelballen. Dan heb je niet genoeg controle om je veilig te voelen in jezelf. En dat kost energie. Het kost veel energie wanneer er iets vervelends gebeurt. En het kost ook een bepaalde constante mate van energie omdat er een constant risico aanwezig is. Het risico dat jij niet voor jezelf zorgt en opkomt wanneer nodig.
Ook angst voor oordelen van anderen is heel vermoeiend. Als je alles goed wilt doen, ben je wederom overgeleverd aan het lot. Zelfs als je niets ‘fout’ doet, kunnen ze alsnog iets van je vinden. Je hebt geen controle over wat anderen van je vinden. En iedereen maakt wel eens foutjes, of slechte indrukken. Dus wederom: een constant risico dat op de achtergrond (of op de voorgrond) veel stress oplevert. Heel vermoeiend.
Dit wist ze eigenlijk allemaal al wel. Deze cliënte. En ook dat het allemaal niet zo uit zou moeten maken. En dat ze oké is zoals ze is. En dat ze voor haarzelf mag zorgen. “Nu moet ik het nog voelen,” zei ze.
Dat is inderdaad een volgende uitdaging. In de inspiratiemail van morgen krijg je echter heel praktische handvatten om meer zelfliefde te gaan voelen, en gezondere gewoontes op te bouwen.
