Van stuntelen tot het goede leven
Wat kan het leven soms moeilijk zijn. Toch? “Een hele kunst!”
Dat is ongeveer hoe mijn stagementor het begrip ‘levenskunst’ uitlegde aan mij.
Marie-José was een fantastische mentor voor mij. Onder andere omdat ze ontspannen in het leven stond (en staat!). Waardoor iets in mij ontzettend kon ontspannen.
Als ik iets van haar gekregen heb, dan is het wel die hartelijkheid; dat we met zijn allen mogen onderzoeken en proberen.
Op de universiteit is waar ik het begrip echter voor het eerste hoorde. Van befaamd oud-professor Joep Dohmen. Hij inspireerde ons, studenten, om van ons leven een kunstwerk te maken.
Om diep in het leven te gaan staan. De vrijheid aan te gaan door jouw keuzes te maken. Jouw waarden na te streven. En zo goed mogelijk te leven zoals je het voor ogen ziet.
Zodat je aan het einde kan zeggen: ik heb er een kunstwerk van gemaakt.
Levenskunst als het goede leven.
En wat is het goede leven dan?
Dat is toch eigenlijk wel weer aan jou.
Je kunt je gedachten slijpen aan wat anderen denken. Je moeder. Je partner. Of jouw persoonlijke helden.
Of aan de grote filosofen die hebben geschreven over het goede leven. Zoals Joep Dohmen doet in zijn bloemlezing ‘Over de Levenskunst’.
Epicurus is bijvoorbeeld zo’n beroemde (oud-Griekse) filosoof die nadacht over het goede leven. Hij achtte 3 ingrediënten noodzakelijk:
Vriendschap
Vrijheid
Reflectie
Je kunt het ook aan jezelf vragen.
Je kunt diep naar binnen gaan. Nu je ogen sluiten en jezelf die vraag voorleggen: ‘Wat is het goede leven voor mij? Als het antwoord niet meteen komt, kun je het laten stomen in je. Wanneer je reflecteert tijdens een lange wandeling in de natuur… komen er inzichten.
Zo dacht Epicurus er trouwens ook over. Hij raadde iedereen aan om je voldoende terug te trekken uit de drukke stad. Tijd vrij te maken om te denken. Om voor jezelf na te gaan hoe je je voelt, en wat je wilt.
Zijn levenskunst ingrediënt 3: Reflectie.
Als jij een ingrediëntenlijst zou samenstellen, wat is volgens jou nodig voor het goede leven?
Liefde? Authenticiteit? Een bijdrage leveren? Zelfontwikkeling? Plezier? Spiritualiteit?
Voor mij is mildheid een element. Zoals Marie-José dat belichaamde: de ontspanning en hartelijkheid van jezelf en andere laten stuntelen terwijl we de levenskunst onder de knie proberen te krijgen.
Misschien zou jij er geen simpele ingrediëntenlijst voor kunnen maken. Misschien ziet levenskunst er voor jou wel complexer uit. Of gewoon heel anders.
De reis van ontdekken wat echt belangrijk voor je is, is een reis die misschien wel een leven lang duurt. Zelfs in je laatste dagen, mag je nog ontdekken. Ontdekken wat belangrijk voor je is tijdens die laatste fase.
Een leven lang stuntelen, zoeken, vinden en kunst creëren.
Het ontdekkingsproces is de moeite waard.
