"In 2020 werd ik door mijn artsen ervan op de hoogte gebracht dat ik met een uitgezaaide kanker nog 5 maanden te leven had. Dat was een grote schok, temeer daar de diagnose onjuist bleek te zijn, althans voor de levensresttijd. Daarmee begon een lange periode vol onzekerheden, operaties en bestralingen midden in coronatijd, eerste, tweede en derde golf waarin reguliere operaties veelal ‘afgeschaald’ werden. 

Alleen trok ik dit niet en ik vroeg Els van Betekenisvol Leven, die ik kende van mijn studie theologie om raad. Zij bracht rust en overzicht. 

Een grote kracht van Els is haar rust. Meer dan dat: voordat ze zich in de materie werpt, doet ze eerst altijd een paar passen naar achter en brengt eerst het grote plaatje voor je in beeld. Dat doet ze met behulp van o.a. poëzie, van kunst, van krachtige beelden en soms muziek. Heel vaak ook met meditatieoefeningen. Onveranderlijk zoekt ze naar een niet voor de hand liggende ingang in je angst of dilemma. 

Een eyeopener is dat het lichaam meer en eerder weet dan de ratio en de mind, en daar kun je je bewust van worden met ‘aha-gevoelens’ die opluchten. Met Els’ raad en daad ben ik verder gekomen…. "

"Ik ben al jaren geabonneerd op de nieuwsbrieven van Els, en lees die met grote belangstelling en veel plezier. Dus toen ik een tijdje terug aanhoudend in een emotionele maalstroom terecht was gekomen waar ik maar geen grip op kon krijgen, was het niet meer dan logisch dat ik Els om een gesprek vroeg. Oeverloos, zielsverterend verdriet waarbij ik inmiddels wel wist dat er een getraumatiseerd innerlijk kind meespeelde dat haar tweelinghelft al in de baarmoeder verloren was - maar dat maakte niet dat het ook maar iets hanteerbaarder werd. 

Het gesprek was bijzonder fijn, en niet alleen omdat het heerlijk is je hart te kunnen luchten bij iemand die daar zonder oordelen naar kan luisteren, maar ze had nog veel meer te bieden. Wat tips bijvoorbeeld rond die verloren tweelinghelft - schrijf die een brief; kijk of je de verdwenen helft een brief terug kunt laten schrijven; bedenk een afscheidsritueel.

En toevallig had ze op diezelfde dag ook een online rouwgesprek georganiseerd rond een andere cliënt van haar, die in het reine moest zien te komen met de zelfmoord van haar dochter. En we besloten dat het een goed idee was als ik daar ook aan mee zou doen. En dat wàs ook een goed idee, erg bijzonder (wanneer doe je ooit zulke dingen? nooit toch?) en helend voor iedereen.

En daarna was het natuurlijk zaak om Els' tips uit te voeren. Dat leverde veel inzichten op, en een onverwachte ontknoping. Inmiddels is dat innerlijk kind in mijn ziel geïntegreerd zou ik zeggen, en ben ik een ander en gelukkiger mens. Els, ik kan je niet genoeg bedanken!"